Toeval een beetje sturen

Mijn werkweek bestaat uit twee delen. Van maandag tot en met donderdag werk ik bij Olisto. En de vrijdag besteed ik aan mijn freelance werk onder de naam patrickloonstra.nl

Olisto HQ zit in Amsterdam, dus daar ben ik vaak te vinden. Daar heb ik mijn werkplek, met een fijne grote monitor en mijn collega’s om me heen. Maar regelmatig werk ik eens een dag thuis. Of verderop in de stad in mijn favoriete espresso bar. Of in een compleet andere stad. Het ligt maar net aan mijn bui en wat ik aan het doen ben.
En dat ligt niet aan het kantoor niet aan mijn collega’s en niet aan mijn werk. Maar vooral aan mij.

Meestal is de reden dat ik dat ik een hekel heb aan een vast getimmerd ritme. Elke dag alles exact hetzelfde doen. Voor anderen een zegen. Voor mij een verschikking.

Even geen Amsterdam maar Rotterdam

Zo was ik een keer onderweg met de trein naar het kantoor in Amsterdam. In de stiltecoupé (waarom is niet de hele trein zo?) was ik bezig met het uitwerken van een nieuw idee. En dat ging zo lekker, dat ik het zonde vond om uit te stappen. Dus ik bleef zitten en ging door met waar ik mee bezig was. Het was zonde om die flow te doorbreken.

Een uur later stapte ik uit in Rotterdam en zocht daar in de buurt van het station een plek om verder te werken. In de lobby van een kantoorgebouw vind ik een fijne rustige plek. Rond het middaguur ben ik in een koffietent gaan zitten. Daar wat gegeten en genoten van de andere omgeving, met andere mensen en een andere sfeer. En aan het einde van de middag ben ik weer naar huis in Zwolle gereden.

Een dag compleet uit het systeem en ik heb heel wat werk kunnen verzetten. Werk dat ik wellicht niet had kunnen doen als ik op kantoor was gaan werken met dezelfde mensen om me heen en dezelfde lunch als elke dag. Niets ten nadelen van hen en het eten, maar even wat anders is best fijn zo af en toe.

Een vast patroon

Een beetje ritme is niet erg. Het ochtendritueel van opstaan, douchen, ontbijten, tas pakken, naar het station lopen en een uur in de trein lezen gaat altijd zonder erover na te denken. Tenzij de NS even in de war is, maar dat gebeurt niet zo vaak als je het alleen op Twitter vertrouwd.

Het af en toe doorbreken van dat ritme is heerlijk. Het geeft mijn nieuwe energie en inspiratie.

Zoeken naar oplossingen met design heeft altijd toevalligheden nodig. Een verandering in omgeving stimuleert dit enorm voor mij. Alles wat je dan oppikt kan bijdragen aan de oplossing die je aan het zoeken bent. Of het de muziek, het opvangen van een klein gesprek of andere geuren zijn, geen idee. Het zal een combinatie van dit alles zijn.

Het proces dat daarna komt, het uitwerken en structuren, dát gaat dan weer een heel stuk beter op mijn vaste werkplek. Met een grote monitor en wat muziek erbij

Elk soort werk vereist nu een andere aanpak. En voor mij, af en toe een andere locatie.